Pola mellora da especialidade

Eses coñecementos que como Especialistas temos ido adquirindo despois dun arduo proceso de formación e que seguimos perfeccionando con ilusión tódolos días no noso traballo diario, son os que certos sectores da sociedade e algúns Xestores da Sanidade queren recortar, minimizar, etc.

Nunha enquisa do 2014 realizada aos Residentes de xinecoloxía de toda España, expresaban as súas queixas porque durante o seu longo período de formación non realizaban consultas de xinecoloxía xeral, de obstetricia e de seguimento do parto normal. Como é posible que iso non se corrixa, senón que vaia en aumento? Que temos que facer nós? Calarnos? Ou deixarnos ir porque politicamente non é correcto?

O primeiro que temos que facer é ter unha organización forte. Que a nosa voz sexa a do maior número de xinecóloga/os, tentar apartar localismos e personalismos nas responsabilidades. Nós somos médicos e a nosa vocación non debe apartarse desa liña.

Esa parte vocacional tamén é defender que as mulleres sexan atendidas nas mellores condicións. É fácil xustificar que unha xinecóloga/o non atenda embarazos ou revisións xinecolóxicas normais ou partos eutócicos e que só sirvamos para o patolóxico? Só quedaremos para as ventosas e as cesáreas? Serán outros profesionais, os que nos digan cando temos que actuar?

Os Sistemas de Saúde estannos a apartar das decisións que nos competen a nós, e como mostra un botón. Se o médico de cabeceira ten un problema cun paciente cardiolóxico, envíao ao cardiólogo; se ten un problema renal mándao ao nefrólogo, pero se ten un problema de saúde xinecolóxico o primeiro paso é envialo a unha matrona e/ou enfermeira. Quen deu esas autorizacións? Eses pasos foron para abaratar custos, para sobredimensionar a outros profesionais…

Esa loita vai depender da nosa unión e dos nosos coñecementos. Cuantos máis coñecementos e unión teñamos, teremos máis ilusións e máis poderemos solicitar aos nosos xerentes.